کد مطلب:35007
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:35
اثرات فوق العاده مثبت ايمان به رستاخيز چيست؟
«مراقبه و محاسبه»، دو عامل مهم تربيت است، يك معني مراقبه اين است كه انسان بداند كسي مراقب اوست و در همه حال، احوال او را زير نظر دارد، و از آن بالاتر اينكه اسرار درون او نيز در برابر وي آشكار است.
توجه به اين حقيقت انسان را در يك حالت بيدارباش دائم نگه ميدارد و توجه به «محاسبه» و اينكه تمامي اعمال او از كوچك و بزرگ و نيك و بد حسابرسي ميشود، و پاسخ عادلانهاي به هر كدام داده خواهد شد، سبب ميشود كه انسان خود را در انجام كارها آزاد مطلق نبيند، و هيچ كاري را ساده و كوچك نشمرد، و به همان اندازه كه نيروي مراقبت و حسابرسي دقيق است، او هم در انجام كارها دقيق و سختگير باشد.
امروز در بعضي از كشورها جادههاي بياباني و حركت اتومبليها در آن، با دوربينهاي مخفي كنترل ميشود، و پليسهاي راهنمائي كه در مركز خود نشستهاند با دقت مراقب آنها هستند، و اتومبيلهاي متخلّف را از طريق تماس (وسيله بيسيم) با مأموران گشتي، يا دروازهها، متوقّف ساخته، جريمه ميكنند.
توجه به اين مراقبت و آن جريمه سبب ميشود كه نظم خاصي بر جادهها حتي در بيابانها حكمفرما گردد.
جائي كه مراقبت انسان جائز الخطا و حسابرسي او چنين اثري داشته باشد، ايمان به مراقبت دائم خداوندي كه از اسرار درون و برون آگاه است، و ايمان به دادگاه عدلي كه «مثقال ذرّه» نيز در آن مورد محاسبه قرار ميگيرد، و هيچ تخلّف و توصيهاي در آن راه ندارد، عمق تأثيرش در انسان ناگفته پيدا است.
روشن است اين مطلب تدريجاً از صورت فعل به عادت، و از عادت تبديل به ملكه ميشود، و حقيقتي كه نامش «وجدان اخلاقي» و «تقواي الهي» است در انسان با ايمان راسخ ميگردد.
از سوي ديگر ايمان به چنين دادگاهي روح ايثار و فداكاري را در انسان زنده ميكند، زيرا به حكم «ما عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَما عِنْدَاللهِ باقٍ» نحل/96 [آنچه نزد شما است فاني ميشود و آنچه نزد خداست باقي ميماند] زندگي اين دنيا يك زندگي گذرا و ناپايدار است، در حالي كه آنچه براي آن جهان ذخيره شود پايدار و جاويدان خواهد ماند، كدام عاقل است كه در معامله «متاع قليل» به «مواهب كثير» بلكه بيپايان، ترديد به خود راه دهد؟ اينجاست كه ايمان به معاد ميتواند سرچشمه انواع اتفاقها و گذشتها و ايثارها گردد.
از سوي سوم اين ايمان به انسان روح شجاعت و شهامت و صبر و استقامت ميبخشد، كسي از مرگ ميترسد كه «اِنْ هِيَ اِلّا حياتُنا الدُّنْيا» [چيزي جز زندگي اين دنيا در كار نيست] ميگويد، اما آن كس كه معتقد است «اِنَّ الدّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ» [زندگي حقيقي تنها در سراي ديگر است] عنكبوت/64 چه ترسي از مرگ دارد؟!
آن كس كه شهادت در راه خدا را دريچهاي براي راه يافتن به جوار رحمت حق، و رسيدن به مقام قرب او، و مواهب توصيف ناشندني بهشت ميداند، چگونه ممكن است از بذل جان و مال در راه او دريغ داشته باشد، و يا از انبوه لشكر دشمن بهراسد؟!
كوتاه سخن اينكه هر قدر درباره اين رابطه و پيوند (رابطه ايمان به معاد و تربيت انسان) بيشتر بينديشيم به اهميت آن بيشتر واقف ميشويم، و اصولاً تكيه قرآن روي اين مسأله در آيات بيشمار به خاطر همين مطلب است.
پيام قرآن ج 5
ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.